Drie witte, besneeuwde toppen in Niederwerrn
Jürgen Hauck en Herbert Osel van hjp architekten ontwierpen het evangelisch-lutherse kinderdagverblijf in Niederwerrn (Duitsland). Ze kozen voor een opvallend Prefalz dak in P.10 zuiver wit, dat volgens Hauck aan ”drie witte, besneeuwde toppen” doet denken. In de centraal gelegen hoge ruimtes kunnen tot 125 kinderen eten, bewegen en spelen. Doorheen het gebouw verplaatsen medewerkers en kinderen zich door de aangename gangen. Het schitterende daklandschap steekt sterk af tegen de rijhuizen en eengezinswoningen in de buurt. Het was verre van eenvoudig de drie witte toppen in de kleine Beierse stad te bouwen.
Uitdagingen bij het bouwplan
Voor het interdisciplinair samengestelde architectenbureau waren het ontwerp, de planning en de uitwerking van de details zeer spannend. Er stelden zich uitdagende technische problemen waarvoor een oplossing moest worden bedacht. Puur esthetisch gezien bleek een hoek van de houten constructie een mislukking. De bouwheren schrokken er ook niet voor terug om kritiek te geven. Verder begrepen de betrokken partijen niet altijd onmiddellijk wat de architecten voor ogen hadden en hoe bepaalde ruimtes er moesten uitzien. Met bouwtekeningen konden de opdrachtgevers niet veel aanvangen. Vaak namen ze pas een beslissing wanneer ze stalen en voorbeelden te zien kregen in een schaal 1 : 1. Na een planningsfase van anderhalf jaar werd eindelijk de bouwvergunning toegekend en nog anderhalf jaar later werden de ruimtes voor de kinderen geopend. ”Wat wij als architecten te zeggen hebben, is verteld. Ons werk zit erop. De toekomst is nu in handen van anderen,” verklaarde het bureau hjp architekten bij de oplevering en inwijding van hun project.
Prefalz als probleemoplosser
Voor het kinderdagverblijf in Niederwerrn was het noodzakelijk een goot- en windveeroplossing te vinden die de verschillende dakhellingen zonder uitsteeksels met elkaar verbindt. Op de dakstoel werken sterke horizontale krachten door het scheeftrekken van de dakafsluitingen. Dit probleem bezorgde de architecten en de metaalbewerkers slapeloze nachten. Uiteindelijk slaagden ze er toch in de ”duivelse bouwkundige uitdagingen” het hoofd te bieden. De overgang tussen het dak en de gevels moest vloeiend zijn en voor de brandveiligheid was een harde dakbedekking vereist. Daarom kozen de architecten voor Prefalz. Het lichte, veelzijdige en enorm sterke materiaal voldeed aan de technische specificaties. Bovendien konden met Prefalz ook de visueel ononderbroken felslijnen worden gerealiseerd die de architecten in hun hoofd hadden. Zo konden ze de dak- en de geveloppervlakken met drie verschillende paneelbreedtes ritmeren. Hjp architekten ging in zee met een team vakmannen onder leiding van dakdekker en metaalbewerker Wiedamann. Dit bedrijf, dat een uitstekende reputatie heeft, denkt verder dan de standaardoplossingen en heeft voldoende vakkennis in huis om technisch uitdagende projecten tot een goed einde te brengen.
Materiaal:
